Sylabowy asortyment

Można wydrukować sylaby w dwóch kolorach i dopasowywać kolorami (niebieską sylabę PA z czerwoną sylabą PA). Położyć przed dzieckiem dwie sylaby i poprosić o podanie konkretnej. Stopniowo zwiększać poziom trudności dokładając kolejne sylaby. Dla mnie to taki dobry materiał na początek do poznania wyglądu sylaby, oswojenia się z nim. Ale równie dobrze sprawi się, gdy już dziecko jest na dalszym etapie i będzie można tworzyć pary sylab, a dziecko po prostu będzie je czytać. Można oczywiście dorobić gadżety – kieszonki, pudełeczka itp., do których dziecko będzie segregować adekwatne sylaby. Oczywiście taki sam zestaw robimy z sylabami z M i równocześnie uczymy je dziecka.

Dokładamy do jabłek adekwatne pszczółki. Jak widzicie ten materiał wykonałam na papierze kolorowym. Jabłka zrobiłam dwustronnie – z drugiej strony domalowałam ogonek. Dzięki temu miałam mniej do laminowania. Każde jabłko to od razu sylaba i z P i M. Pszczółki zrobiłam osobno, ale z nimi też można podziałać tą samą metodą. Dziecko ma za zadanie dopasować pszczółkę do jabłka. Przy tym czytamy, powtarzamy. Możemy dorobić atrakcyjną historię by dziecko chętnie siadło do materiału. Możemy być sadownikiem, który odgania pszczółki, albo pszczółką robotnicą, która zbiera „jedzonko” do swojego ula. Takie różne pomysły od czapy, im bardziej irracjonalne (przynajmniej w mniemaniu osoby dorosłej) tym bardziej dziecko ma uciechę. A przecież o to chodzi, prawda?

3. Marchewki

Na pudełku naklejamy wizerunek królika. Wycinamy otwór na buźkę królika . Karmimy królika marchewkami. Początkowo po kolei wspomagając dziecko przy czytaniu. Później możemy dorabiać historyjki typu: Króliczek jest głodny i bardzo chce zjeść marchewkę PA. Oczywiście możemy naśladować odgłosy chrupania, mlaskania, zadowolenia i zniecierpliwienia . Takie „efekty dźwiękowe” na pewno umilą dziecku pracę. Królika i inne zwierzątka można pobrać ze strony printoteka.pl bądź samemu narysować.

4. Potworek głodomorek

Adekwatnie sytuacja wygląda przy potworku. U nas to po prostu druga strona pudełka z królikiem. Dorobiłam mu tylko ruchome zęby, które mogą ugryźć przy karmieniu. Polecam ten trik! Młody zanosi się ze śmiechu. Ponadto same babeczki wykonałam w dwóch kolorach, także ich możemy używać, jako osobną pomoc w dopasowywaniu kolorów (ta sama babeczka PA żółta z różową PA). Płynnie możemy też przejść do czytania dwóch sylab. Początkowo dla ułatwienia by dziecko widziało różnicę między P i M układam przed nim do przeczytania np. żółtą babeczkę PA z różową babeczką MY.

  5. Drzewa

Każde drzewo to inna sylaba. Przyporządkowujemy do drzewa daną sylabę. Tutaj możemy odejść od stolika, im dalej tym lepiej. Dziecko pobiega i pouczy się. Nie będzie tak sztywno, wręcz odwrotnie może być bardzo śmiesznie. Rozkładamy drzewa w różnych stronach pokoju. Na stole czy do miski wykładamy liście. Dziecko bierze po jednym i biega, skacze, tupta itp. (wg naszego polecenia) w poszukiwaniu odpowiedniego drzewa. Oczywiście pilnujemy by za każdym razem na głos przeczytało (powtórzyło po nas) sylabę zapisaną na liściu.

Taaak to te same liście. Właśnie fajne jest to by, choć część jednej pomocy mogła stać się elementem drugiej. Mniej papieru, wycinania, laminowania, a mimo wszystko większa różnorodność. Przyklejamy do brzuszka gąsienicy liście. Na osobnych kartkach piszemy ciąg sylab, a dziecko po prostu musi odwzorować je w liściach. Początkowo możemy ćwiczyć na przemian karteczkę z P i M. Potem możemy stworzyć karteczki mieszane. Tutaj historyjka już to nasza inwencja twórcza… Możemy powiedzieć, że gąsienica te liście zjada. Albo, że one się przyczepiają do jej nóżek – przy okazji możemy pokazać filmik z prawdziwą gąsienicą jak się porusza itd. Mojego jegomościa bardzo to zainteresowało. Nawet wypatrzył na spacerze jedną gąsieniczkę i ją obserwował .

Tutaj niepozorna pomoc, ale dzięki mojej historyjce Przemek uwielbia ją i chichra się przy niej, że hej. Możemy się nią bawić na wiele sposobów i to w niej lubię najbardziej! Dobra zaczynamy. Po pierwsze możemy układać po prostu kotki na płocie wg karteczkowych instrukcji (tak tych samych, co przy gąsieniczce). Po drugie możemy użyć ptaszków – najpierw je ułożyć i pozwolić dziecku poukładać adekwatne kotki na płocie. Można się poprzekomarzać z dzieckiem – pouciekać ptaszkiem, gdy kotek próbuje go złapać i zjeść. A gdy kotki się już tak rozbrykają wkracza na scenę PANI GOSPODYNI! Krzyczy na kotki: „O wy łobuzy! Zostawcie biedne ptaszki, do domu!” I Pani woła po kolei kotki, a one zeskakują z płotu – ulubiony moment Przemka. 

  8. Muchy

Przyklejamy muchę do ściany/drzwi. Użyłam do tego taśmy dwustronnej. Dajemy jegomościowi klapkę na muchy i mówimy, którą muchę ma zabić. Możemy też porozklejać je w różne miejsca i biegać po całym domu. „Zobacz, zobacz tam wysoko na szafie siedzi mucha. Jaka to mucha? Przeczytaj.” Trochę ruchu nie zaszkodzi. A i w zabawę dziecko szybko się wkręca.

9. Patyczki laryngologiczne

Opakowanie patyczków zakupiłam w aptece. Na każdym przykleiłam sylabę. Zrobiłam kieszonki z filcu. Dziecko czyta i wkłada poszczególne patyczki do odpowiednich kieszonek. Na kieszonkach karteczki z sylabami przyczepiłam na rzepach, także kolejność zapisanych sylab możemy dowolnie zmieniać.

  10. Korki

W korkach po sokach – w wewnętrznej części ponaklejałam sylaby. Bawimy się nimi różnie, jako memory bądź do segregowania. Do butelek jegomość wrzuca adekwatne sylaby. Ostatnio zakupiłam gadżeciarskie „nożyce” drewniane i młody tym chwyta korki. Super urozmaicenie i bardzo atrakcyjny sposób. Młody uwielbia.

11. Deszcz i słońce

Krople deszczu przytwierdzamy do odpowiednich chmurek. Potem wychodzi słońce – oczywiście deszcz przestaje padać… Młody sam chowa kropelki (sprzątanie za jednym razem, a jak!) i wychodzi słońce – dopasowuje słońce do chmurki .